*اظهارات فرد بازداشت‌شده که به صورت کتبی بیان شود می‌تواند در دادگاه به صورت مدرکی علیه یا به نفع او استفاده شود. هر چند تجارب فعالان سیاسی نشان داده که در گفت‌وگوهای شفاهی امکان این‌که بازجو بتواند فرد بازداشت‌شده را بیشتر تحت فشار گذاشته و با تحریک و تهدید، تسلط وی بر شرایط را از بین ببرد بیشتر است. بنابراین انتخاب هر یک از این دو روش به فضای جلسه و وضعیت روحی فعال سیاسی بستگی دارد و هرکدام معایب و مزایایی دارد.
*چنانچه فضای بازجویی به صورتی است که فرد بازداشت‌شده حق انتخاب دارد و یا می‌تواند از بازجو بخواهد که طبق قانون، سوالات از وی کتبی پرسیده شود باید به نحوه پاسخ دادن به سوالات بسیار دقت کرد تا نتواند به عنوان مدرکی علیه او یا دیگری در دادگاه تبدیل شود .
*فعالان سیاسی-مدنی اغلب یکی از سه راهکار زیر را در موارد احضار تلفنی به وسلیه ماموران امنیتی برگزیده‌اند:
۱- به احضار تلفنی ماموران اطلاعات توجهی نکرده و از آن‌ها خواسته‌اند طبق قانون از طریق دادگاه احضاریه بفرستند.
۲- به تلفن‌هایی که شماره‌ای نمی‌افتد یا با توجه به تجربه قبلی می‌دانند از وزارت اطلاعات است پاسخ نداده‌اند.
۳- احتمال داده‌اند که با مراجعه به وزارت اطلاعات در پی احضار، مسئله حل شود بنابراین به وزارت اطلاعات رفته‌اند.
*در موارد احضار تلفنی به مراکز مربوط به وزارت اطلاعات بسیار ضروری است تا جایی که می‌توان مقاومت کرد. در غیر این صورت این امکان وجود دارد که همواره برای کسب اطلاعات یا همکاری از وی خواسته شود به محل مورد نظر اطلاعات به طور متوالی مراجعه کند.
برای اطلاعات بیشتر، جزوه “احضار، بازداشت و سایر قرارهای تامین” را که از سوی مرکز مشاوره فعالان مدنی و سیاسی (دستگیری) منتشر شده بخوانید:
http://justice4iran.org/…/wp…/uploads/2013/06/Dastgiri-1.pdf
آدرس کانال تلگرام دستگیری: https://telegram.me/Dastgirii