ما باید به نیروی مستقل و مردمی خود ایمان بیاوریم و اجازه ندهیم خواست‌ها و عقاید ما را نادیده بگیرند، ما باید تلاش کنیم قوی‌تر شویم و خودمان نیز به عقاید خود احترام بگذاریم و بخواهیم که ما را به رسمیت بشناسند، ما باید بر عهد خود برای دادخواهی و همراهی با دادخواهان ایستادگی کنیم و این بی‌عدالتی‌ها را افشا کنیم. ما باید سطح دانش خودمان را ارتقا دهیم تا به راحتی نتوانند ما را به این سو و آن سو بکشانند و فریب‌مان دهند. ما باید پیگیرانه خواسته‌های دادخواهانه‌مان را دنبال کنیم تا شاید بتوانیم نقض حقوق بشر را کاهش دهیم و سهمی هرچند اندک در پیشبرد دادخواهی داشته باشیم. خیلی هم مهم نیست که چند نفر باشیم، مهم این است که گفتار و کردار ما درست و حقیقی و محکم باشد و به بیراهه کشیده نشویم، بالاخره زمان و نیازهای جامعه مسیر درست را به دیگران نیز نشان خواهد داد.
ما، مادران پارک لاله، خواهان آزادی بیان و اندیشه هستیم و به حکم‌های ناعادلانه به شدت اعتراض داریم. حکم‌های زیر، نمونه‌هایی از خروار است که به تازگی محکوم شده یا بلاتکلیف‌اند.
http://www.mpliran.net/2016/02/blog-post_25.html
مادران پارک لاله: سکوت در برابر بی‌عدالتی یا پذیرش آن، دیکتاتوری را قوی‌تر می‌کند!
