حقوق افراد در زمان جلب و بازداشت

قاضی نباید کسی را احضار و جلب کند مگر آن‌که دلایلی بر احتمال ارتکاب جرم توسط افراد داشته باشد. دستور احضار و جلب باید توسط مقام قضایی یعنی بازپرس، دادیار و قاضی صادر شود و به عنوان مثال اطلاعات سپاه نمی‌تواند شخصی را بدون دستور مقام قضایی احضار یا جلب کند. محل حضور فرد باید دادسرا یا دادگاه باشد و احضار به مراکز مرتبط به وزارت اطلاعات غیر قانونی است. احضار و جلب اشخاص باید توسط ضابطان دادگستری که شامل نیروی انتظامی و در مواردی بسيج و سپاه می‌شود، صورت گیرد. ماموران وزارت اطلاعات ضابط دادگستری محسوب نمی‌شوند و هرگونه احضار یا جلب افراد توسط آن‌ها غیر قانونی است. جلب و احضار فرد باید در روز انجام گیرد مگر در موارد فوری که در این صورت قاضی باید موجبات ضرورت جلب در ساعات شب را در صورتجلسه درج و اعلام کند. ضابطان دادگستری در هنگام جلب و دستگیری افراد و یا تفتیش منازل، محل کار و غیره باید مدارک هویت خود و دستور مقام قضایی را به افراد نشان دهند.
شخص احضارشده در صورت داشتن دليل موجه چون بيماری می‌تواند آن را به مقام قضایی اعلام و در روز مشخص شده حاضر نشود. ضابطان قضایی در هنگام جلب، حق ورود به خانه یا محل کار را ندارند مگر این‌که در برگ جلب صادره دستور ورود به منزل یا به اصطلاح مخفيگاه نیز ذکر شده باشد. مامورین مکلف هستند فرد جلب‌شده را بلافاصله پس از دستگیری نزد مقام قضایی ببرند ولی در موارد استثنایی که امکان فرار افراد، تبانی با شرکای جرم و یا از بین بردن آثار جرم وجود داشته باشد، می‌توانند او را تا ۲۴ ساعت بدون دستور مقام قضایی بازداشت کنند. نگهداری فرد بازداشت‌شده بیش از این مدت، توقيف غیر قانونی محسوب می‌شود. جلب و دستگیری افراد به معنای اجازه زدن دست‌بند به دست وی نیست و تنها در صورت خودداری وی از همراه شدن با مامور برای رفتن نزد مقام قضایی می توان اقدام به زدن دستبند نمود.

کانال تلگرام دستگیری را دنبال کنید:
https://telegram.me/Dastgirii