این روزها و در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری خبر از احضار فعالان در شهرهای مختلف به اداره اطلاعات یا پلیس امنیت می‌رسد. تقریبا تمامی این احضارها تلفنی است.
در بسیاری از پرونده‌های سیاسی برخلاف قانون ماموران وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه از طریق تلفن اقدام به احضار فرد می‌کنند. محل حضور می‌تواند دادسرا، دادگاه یا محل‌های تعیینی وزارت اطلاعات باشد. مهم آن است که شخص احضار‌شده به آن‌ها گوشزد کند که می‌داند عمل آن‌ها برخلاف قانون است. زیرا احضاریه باید کتبی و حاوی مختصات زیر باشد و از سوی یک مقام قضایی صادر شده باشد:
– نام و مشخصات دقیق متهم- علت احضار- محل حضور- نتیجه عدم حضور- تاریخ احضار
دادگاه می‌تواند با توجه به مصلحت فقط از ذکر این موارد در برگه احضاریه یا جلب خودداری کند: – علت احضار- نتیجه عدم حضور
در بسیاری موارد این‌گونه احضارها به دلیل آن است که نهادهای امنیتی می‌خواهند از فعالیت‌های فرد اطلاع پیدا کند یا در شرایط زمانی خاص ، فعالان سیاسی و اجتماعی را تهدید کند. اما در برخی از موارد پس از حضور فرد احضار‌شده ماموران امنیتی اقدام به بازداشت وی کرده‌اند.
فعالان سیاسی-مدنی اغلب یکی از سه راهکار زیر را در موارد احضار تلفنی به وسلیه ماموران امنیتی اتخاذ کرده‌اند:
– به احضار تلفنی ماموران اطلاعات توجهی نکرده و از آن‌ها خواسته‌اند طبق قانون از طریق دادگاه احضاریه بفرستند. – به تلفن‌هایی که شماره‌ای نمی‌افتد یا با توجه به تجربه قبلی می‌داند از وزارت اطلاعات است پاسخ نداده‌اند.
– احتمال داده‌اند که با مراجعه به وزارت اطلاعات در پی احضار، مسئله حل شود و بنابراین به وزارت اطلاعات یا پلیس امنیت رفته‌اند.
توصیه ما این است که در موارد احضار تلفنی به مراکز امنیتی بسیار ضروری است تا جایی که می‌توان مقاومت کرد. در غیر این صورت این امکان وجود دارد که همواره برای کسب اطلاعات یا همکاری از وی خواسته شود به محل مورد نظر اطلاعات به طور متوالی مراجعه کند.
در صورتی که با احضار تلفنی مواجه شدید، حتما پیش از هر تصمیمی برای رفتن به جلسه بازجویی، با یک وکیل حقوق بشری که سابقه وکالت در پرونده‌های سیاسی و مدنی دارد مشورت کنید و با بررسی تمامی جوانب امر، در نهایت تصمیم خود را بگیرید. شما همچنین می‌توانید با مرکز مشاوره حقوقی آنلاین ما تماس بگیرید.