در پروندههای سياسی با پديده بازجو و تیم بازجویی روبرو هستیم. بازجوها، يا آنطور كه خود میگويند، كارشناسان، ماموران نهادهای امنیتی هستند كه برخلاف قانون در پروندههای سياسی مداخله و از فعالان سياسی و مدنی بازجویی میكنند. طبق قانون، وظيفه تعقيب و تحقيق با داديار يا بازپرس است و صرفا در مواقعی كه داديار يا بازپرس تشخيص دهند میتواند امر تعقيب يا تحقيق را به ضابطان دادگستری چون نیروی انتظامی محول كند. ماموران نهادهای امنیتی(بازجويان) ضابط دادگستری محسوب نمیشوند. علیرغم حضور غیر قانونی ماموران امنیتی در پروندههای سياسی هنوز هم وظيفه تفهيم اتهام، صدور قرارهای تامينی چون بازداشت و وثیقه و گرفتن دفاع نهایی بايد توسط بازپرس و يا داديار انجام شود. بنابراين انجام اين امور توسط بازجو فاقد اعتبار است و میتواند در دادگاه از موارد نقص پرونده محسوب شود. به لحاظ اهميت اين موارد بهتر است فرد بازداشتشده تا زمانی كه تفهيم اتهام توسط مقام قضایی صورت نگرفته از پاسخ به سوالات بازجو خودداری كند.
با وجود آن كه آن كه شعب رسيدگی كننده به پرونده های سياسی برخلاف قانون در رای خود به اوراق بازجویی اخذ شده توسط بازجويان به عنوان مدرک استناد میكنند ولی هنوز اظهارات كتبی متهم نزد بازپرس يا داديار از اعتبار بیشتری برخوردار است. به بیان ديگر، وکلای متهمان در دادگاه میتوانند به تحت فشار بودن متهم در بیان مطالب نزد بازحويان استناد كنند در حالی كه اين استدلال در مورد مطالبی كه متهم نزد بازپرس بیان كرده به آسانی ممکن نیست.
کانال تلگرام دستگیری را دنبال کنید:
https://telegram.me/Dastgirii